تلاش برای کاهش ضایعات غذایی جهانی به فضا رسید
به نقل از ویفروم، بر اساس گزارش سازمان ملل، تقریباً ۱۳ درصد از مواد غذایی تولید شده در سطح جهان بین برداشت و خردهفروشی از بین میرود، در حالی که تخمین زده میشود که ۱۷ درصد توسط خانوارها، خردهفروشان و بخش خدمات غذایی هدر میرود.
کاهش مقدار ضایعات مواد غذایی نه تنها برای بودجه خانوار مفید است، بلکه برای محیط زیست نیز سودمند خواهد بود. تولید کمتر به معنای نیاز به منابع کمتری مانند زمین، آب و دام است که به نفع محیط زیست است و میتواند به کاهش انتشارات کشاورزی و صنایع غذایی کمک کند.
برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد تخمین میزند که در سراسر جهان، سالانه ۹۳۱ میلیون تن غذا هدر میرود که معادل تقریباً ۷۴ کیلوگرم برای هر خانواده است.
خانوارها حدود ۵۶۹ میلیون تن مواد غذایی را دور میریزند، در حالی که بخش خدمات غذایی جهانی ۲۴۴ میلیون تن و خردهفروشان مواد غذایی مسئول حدود ۱۱۸ میلیون تن هستند. خوشبختانه، راهحلهای جدیدی برای مقابله با چالش زبالههای مواد غذایی در حال توسعه است.
میوهها و سبزیجات بد شکل یا لکدار اغلب توسط خردهفروشان بزرگ رد میشوند، با اینکه این مواد خوراکی هستند و میتوانند استفاده شوند؛ در استرالیا، این اقلام فاسدشدنی نامنظم با قیمت پایین به مصرفکنندگان تحویل داده میشود. استرالیا سالانه ۷.۶ میلیون تن ضایعات غذایی تولید میکند، بنابراین استفاده از مواد غذایی «زشت» به کاهش مصرف آب و زمین کمک میکند و از انتشار غیرضروری گازهای گلخانهای جلوگیری میکند.
کشاورزی هیدروپونیک برای مناطقی مانند عربستان سعودی و دیگر مناطق با خاک نامناسب اهمیت دارد. آب وهوای گرم عربستان سعودی و زمینهای شنی به این معنی است که این کشور به شدت به غذاهای وارداتی وابسته است. با این حال، ابتکار استفاده از کشاورزی هیدروپونیک، مبتنی بر آب برای تولید غذاهای تازه به صورت محلی و کاهش وابستگی به واردات است.
برچسبهای محافظی که با یک ماده ضد میکروبی گیاهی پوشانده شدهاند میتوانند روند رسیدن میوه را کند کرده و ماندگاری میوه را تا دو هفته افزایش دهند، این نوآوری کم هزینه و با کاربرد آسان، نیاز به اسپریها یا پوششهای محافظ برای جلوگیری از عفونتهای باکتریایی و حفظ محصولات میوه را از بین میبرد.
تلاشها برای کاهش ضایعات غذایی جهانی حتی به فضا نیز رسیده است. گزارش کاربردهای فضایی مجمع جهانی اقتصاد در کشاورزی، ارزش استفاده از دادههای ماهواره ای برای افزایش امنیت غذا و آب و تقویت اقدامات آب و هوایی را بررسی میکند.
انتهای پیام